Si inizia a vedere la luce alla fine del tunnel

Na 3 weken hard werken begint de camping echt vorm te krijgen. Alle accommodaties zijn voorzien van meubilair, een bbq en uiteraard inventaris. Ook hebben alle pitches een nummer gekregen en mijn handen een paar extra blaren. Gaaf om te zien hoe een camping wordt opgebouwd en hoeveel bedrijven daarbij zijn betrokken. Je hebt geen idee wat er allemaal bij komt kijken en hoeveel geld er moet worden geïnvesteerd voordat een camping open kan. Nog 2,5 week tot de opening. Zoals het er nu voor staat heb ik daar alle vertrouwen in, het gaat om details en klussen die zijn blijven liggen. Andrea en ik kijken er ongelofelijk naar uit om aan ons eigen werk te beginnen en gasten te ontvangen. Wij zijn het er over eens dat het een succes gaat worden. De faciliteiten, ligging en de sfeer maken het tot een unieke camping in Toscane.

Montescudaio op de fiets

Vorige week ben ik na het werk op de fiets gestapt om het hier verder te verkennen. Dit keer de camping af naar links, naar rechts is richting Cecina. Deze keer dus naar Montescudaio wat ongeveer een 265 meter hoger ligt, dan komt de E-moutainbike goed van pas. Na ongeveer 25 minuten fietsen kom je aan in Guardiastalla, een klein plaatsje waar Andrea en ik vorige week heerlijk hebben gegeten (L’Osteria Del Pinzagrilli) met prachtig uitzicht op de zee. Na een korte pauze door gefietst naar Montescudaio. Een typisch Italiaans plaatsje met leuke restaurantjes en kleine steegjes, zeker de moeite waard om te bezoeken. Op de terug weg een pizzatje gescoord, deze was voor de verandering niet helemaal naar mijn smaak, het plekje maakte gelukkig een hoop goed. Al met al een mooi tochtje met prachtige uitzichten. Fietstocht duurt ongeveer 1 uur als je niet pauzeert en is voor iemand die regelmatig sport of fietst goed te doen. Hoor natuurlijk graag wie de volgende keer met me mee gaat.

Inside Information

In deze blogs wil ik graag dingen met jullie delen die je misschien zelf niet zou vinden als je hier bent als gast. Een gerecht, een snack, een restaurantje of iets leuks om te doen. Deze keer wil ik graag mijn voorliefde voor de snack Lupini met jullie delen. Ik heb ze voor het eerst in Rome gegeten maar ze zijn door heel Italie te verkrijgen. Ze lachen me hier altijd een beetje uit want het is in Italië eigenlijk iets voor oude mensen, uiteraard kan me dat niet zoveel schelen want ze zijn HEERLIJK. Het is een geel boontje met een vliesje eromheen. Met je tanden maak je een inkeping in het vliesje en dan schiet je het boontje er als het waren uit. Heerlijk als snack voor bij de borrel maar ook in salades. In salades doe je het uiteraard met een mesje en niet met je tanden. Mocht je langs komen deze zomer dan staan ze uiteraard bij me op tafel en doe ik het graag voor.

Er is nog zoveel meer te vertellen maar dat bewaar ik voor de volgende keer. Dan zal ik wat delen over stadjes en dorpjes in de omgeving en uiteraard……….DE OPENING.

Alla prossima

Vond je deze blog interessant? Volg me op Insta!