Wat vliegt de tijd, Mexico lijkt alweer een eeuwigheid geleden en ook mijn reis op zich is voorbij gevlogen. Deze volgende blog schrijf ik vanuit ‘Skill’. Nou hoor ik je denken, dat klinkt niet echt Mexicaans! Dat klopt Skill is dialect voor Oudeschild, mijn verblijf plaats voor komend seizoen. Een leuk, klein vissersdorpje in het midden van Texel. Voordat ik verder ga met Texel praat ik je eerst even bij over mijn tijd in Mexico.

Eind Januari ben ik vertrokken voor een mooie reis door Mexico. Zon, zee strand en lekker eten. Zelf was ik nog nooit in Latijns Amerika geweest. En voordat je over iets kunt oordelen moet je het eerst zelf gaan beleven, en dat ben ik dus gaan doen.

Mijn oorspronkelijke  reis zou 2 maanden gaan duren. Beginnend in Cancun en eindigend in Guatemala. Mijn reis begon met zon, zee en strand in Tulum. Een hippe, prijzige strandbestemming waar je goed op stap kunt maar ook lekker tot rust kunt komen. Ik had een mega tof hostel en ben veel leuke mensen tegen gekomen. Na Tulum ben ik doorgereisd richting Bacalar, mijn favoriete bestemming in Mexico. Bacalar staat bekend om zijn heldere blauwe meer met op een zonnige dag meer dan 7 kleuren blauw. Mijn hostel was gelegen aan het meer en had dagelijks van allerlei activiteiten. Cocktails maken, salsa avonden, samen taco’s maken noem maar op. Deze combinatie was goud, prachtige locatie met van alles te doen. Het begin van mijn reis begon dus zeer veelbelovend. Na een dikke week Bacalar begon het jungle/berg gedeelte van mijn reis.

Eerste stop in de jungle was Palenque. Prachtige locatie, midden in de bossen met in de nacht brulapen die je wakker hielden. Palenque staat bekend om zijn tempel complex midden in de bossen, echt prachtig en uniek in Mexico. De omgeving was wat mij betreft niet het enige wat veranderde, het type reiziger veranderde ook. Reizigers waren wat meer op zichzelf en kwamen meer voor de uitstapjes dan het sociale aspect van het reizen. Ik ben zelf een sociale reiziger en laat mijn pad afhangen van de mensen die ik onderweg tegen kom. Na een korte stop in Palenque ben ik verder de bergen ingetrokken richting San Cristobal, een prachtig hooggelegen stadje op 2200 meter. Voorafgaand aan mijn reis wat dit een van mijn hoogtepunten. Eenmaal aangekomen viel mijn hostel echter wat tegen, ook hier was men wat meer op zichzelf en was er van leuk, sociaal contact niet zoveel spraken. Dan maar alleen op pad en ontdekken.  Gelukkig wat het plekje zelf adembenemend. Prachtig gelegen, mooi centrum en heerlijk eten. Ook de cultuur in dit gedeelte van Mexico is anders, mensen zijn traditioneler en vieren andere feesten. Leuk om deze mix te hebben als je op reis bent.

Mijn tijd in het jungle/berg gedeelte heeft me wel aan het denken gezet. Is dit de reis die ik graag wil maken of past dit gedeelte gewoon minder bij mij als persoon ? Gelukkig was na San Cristobal dit gedeelte ten einde en kwam het strand weer tevoorschijn. Puerto Escondido was mijn volgende stop. Een nieuwe hippe stand bestemming in wording. Ik verbleef in het populaire gedeelde genaamd La Punta. Veel hippie’s, lekker en bijzonder eten en een surf sfeertje. Prima plekkie voor een paar dagen om daarna weer verder te trekken. Het was ook een prima plekkie maar ik merkte aan mezelf dat er in mijn reislust toch iets was veranderd. De klik met het land Mexico en de reizigers waren gewoon niet wat ik ervan had verwacht. Dit begon zelf in een prachtige plek als deze aan met te knagen. En als er iets aan me begint te knagen dan ken ik mezelf tegenwoordig, dan ga ik daarna handelen. Hier kwam het besluit om mijn Mexico reis af te maken en daarna wat eerder dan gepland terug te gaan naar Nederland.

Na een aantal fijne dagen aan het stand vervolgde ik mijn reis naar Oaxaca. Deze plaats staat bekend als het food/art capital van Mexico. Wederom weer een andere keuken in vergelijking met de rest van Mexico. De ‘Mole’ is hier een specialiteit. Mole is een gladde saus gemaakt van verschillende specerijen en ingrediënten en dit eet je met bijvoorbeeld rijst. Ik was zelf niet omvergeblazen en vond hem vaak te hoog op smaak. Andere verklaren me voor gek en vinden dit het kunststukje van de Mexicaanse keuken. Zo zie je maar over smaak valt niet te twisten.

Buiten het eten staat Oaxaca bekend om zijn street art. De meeste gebouwen in deze stad stammen uit de koloniale tijd en veel zijn er voorzien van prachtige street-art. Dit zorgt voor een hele speciale sfeer en een aantrekkingskracht van vele kunstenaars/ cultuur liefhebbers.  Meer dan een bezoekje waard als je in Mexico bent.

Na Oaxaca stond mijn laatste bestemming in Mexico op het programma, Mexico-Stad. Hier had ik de luxe van een private guide genaamd Edgar! Ik ben Edgar vorig jaar tegen gekomen tijdens mijn reis in Aruba. Daar hebben we afgesproken dat mocht ik naar Mexico komen we elkaar zouden opzoeken en zo geschieden.

Mexico-stad was een van mijn hoogtepunten van mijn reis. Wat een stad is dat! Compleet verschillend van de rest van het land en veel moderner dan ik van te voren had gedacht. Ik sliep in de wijk Condesa, een hippe wijk met veel jonge mensen. Veel groen, ruim opgezette straten en een grote hoeveelheid aan goede restaurants maken dit tot 1 van de populairste wijken van de stad.

Edgar heeft me met de auto veel van de stad laten zien. Van een bijzonder taco restaurant in een garage tot een geweldige cocktail bar hij deed meer dan zijn best om me een onvergetelijke tijd te geven in zijn thuis haven.

Na een week in Mexico stad zat mijn avontuur in Mexico erop. Een maand eerder dan gepland maar weloverwogen. Mexico heeft niet mijn hart gesloten zoals Thailand of Vietnam dat  heeft gedaan. Dit kwam onder andere doordat het eten wat tegen viel en de klik met de lokale bevolking er niet altijd was. Uiteraard heb ik ook veel leuke mensen ontmoet die een positieve bijdrage hebben geleverd aan mijn reis. Van Mexico tot Australië en van Argentinië tot ons eigen kikkerlandje, het zijn de mensen die je onderweg ontmoet die je reis maken.

Achteraf moet ik ook eerlijk bekennen dat ik met iet wat te hoge verwachtingen op reis ben gegaan. Mijn eerste reis na het Covid tijdperk, een regio waar ik nog nooit was geweest en een cultuur die me interesseerde brengt natuurlijk verwachtingen met zich mee. Maar een les voor de volgende keer is wel dat verwachtingen hebben helemaal niet erg is maar verwacht en romantiseer het vooral niet teveel.    

Dan weer terug naar het heden, Skill. Met uitzicht op de haven schrijf ik deze blog en sta ik aan de vooravond van mijn avontuur op Texel. Vanaf morgen begin ik bij Vermeulen bikes in de verhuur en met het geven van fietstours op het eiland. Weer een compleet ander avontuur dan de vorige maar dat maakt avonturen juist zo mooi. Via Instagram houd ik jullie op de hoogte van mijn tijd hier op Texel en iedereen is natuurlijk meer dan van harte welkom voor een bezoekje op het eiland.